არტურ შოპენჰაუერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ვიკიციტატიდან
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
კატეგორია
r2.7.3) (ბოტის შეცვლა: uk:Артур Шопенгауер
ხაზი 94: ხაზი 94:
[[sv:Arthur Schopenhauer]]
[[sv:Arthur Schopenhauer]]
[[tr:Arthur Schopenhauer]]
[[tr:Arthur Schopenhauer]]
[[uk:Шопенгауер Артур]]
[[uk:Артур Шопенгауер]]
[[zh:亞瑟·叔本華]]
[[zh:亞瑟·叔本華]]

14:01, 22 მაისი 2012-ის ვერსია

არტურ შოპენჰაუერი

არტურ შოპენჰაუერი (დ. 22 თებერვალი, 1788 - გ. 21 სექტემბერი,1860 ), გერმანელი ფილოსოფოსი. მისი ყველაზე ცნობილი ნაშრომია "სამყარო, როგორც ნება და წარმოდგენა" (1819).


  • ყველა ჭეშმარიტება გადის სამ საფეხურს. თავდაპირველად, მას დასცინიან, შემდეგ მას უხეშად თელავენ და ბოლოს მას აღიარებენ, როგორც უდაო ჭეშმარიტებას.


  • ცხოვრება ბიზნესია,რომელიც ვერ ფარავს დანახარჯებს.


  • ჩვენ უარს ვამბობთ ჩვენი პიროვნების სამ-მეოთხედზე, რათა დავემსგავსოთ სხვებს.


  • სრულ ბედნიერებას ორი მუდმივი მტერი ჰყავს: ტკივილი და მოწყენილობა.


  • იმისთვის, რომ შევიცვალოთ უკეთესობისაკენ, აუცილებლად დაგვჭირდება სარკე.


  • ყოველი დღე- პატარა ცხოვრებაა, ყოველი გამოფხიზლება- პატარა დაბადება, ყოველი დილა- პატარა სიჭაბუკეა და ყოველი ძილი- პატარა სიკვდილი.


  • ყოველი ჩვენგანი რომ არ იყოს დაინტერესებული საკუთარი თავით, ცხოვრება იქნებოდა იმდენად უინტერესო, რომ ვერცერთი ვერ გავუძლებდით მას.


  • ახალგაზრდობის თვალსაზრისით, ცხოვრება უსასრულოდ გრძელი მომავალია, სიბერის თვალსაზრისით კი - ძალიან მოკლე წარსული.


  • ტალანტი აღწევს მიზანს, რომლის მიღწევაც მის გარდა არავის შეუძლია, ხოლო გენიოსები აღწევენ მიზანს, რომელსაც მათ გარდა ვერავინ ხედავს.


  • ამ სამყაროში მხოლოდ ორი ალტერნატივაა- იყო მარტო, ან იყო ვულგარული.


  • ყოველი ბავშვი მცირეოდენად მაინც გენიოსია,ყოველი გენიოსი მცირეოდენად მაინც ბავშვია.


  • მარტოსულობა გამორჩეულ გონებათა არჩევანია


  • მამაკაცები ბუნებით უბრალოდ გულგრილნი არიან ერთმანეთის მიმართ; ხოლო ქალები კი- დაუძინებელი მტრები.


  • გაათავისუფლო ადამიანი მისი შეცდომისაგან არ ნიშნავს, რომ მას რაღაც წაართვი, პირიქით, შენ მას მიეცი ძალიან ბევრი.


  • ცხოვრება მოკლეა, ხოლო სიმართლე დიდხანს ძლებს, ამიტომ , მოდით, ვილაპარაკოთ სიმართლე.


  • რაც უფრო ბედნიერია სიჭაბუკე, მით უფრო სევდიანია სიბერე. ამიტომ, ჭაბუკმა უნდა დაზოგოს თავისი ძალა.
ჟურ. თბილისელები; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) – გვ. 112.