ნიკოლო მაკიაველი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
წმენდა - იხ. ვც:შც |
||
ხაზი 5: | ხაზი 5: | ||
{{რჩეული}} |
{{რჩეული}} |
||
* მიზანი ამართლებს საშუალებას. |
* მიზანი ამართლებს საშუალებას. |
||
:<small>[http://www.goodreads.com/author/quotes/16201.Niccol_Machiavelli |
:<small>[http://www.goodreads.com/author/quotes/16201.Niccol_Machiavelli „მთავარი“ (1513), ორიგინალი სათაური (იტალ.): Il Principe (დაწერილია 1505).]</small> |
||
* ლომი ვერ გადაურჩება ხაფანგს,ხოლო მელია ვერ დაიცავს თავს მგლებისაგან. უნდა იყო მელა,რათა ხაფანგებს გადაურჩე და ამასთანავე, ლომი, რათა შეაშინო მგლები. |
|||
* მინდა სამოთხეში კი არა, ჯოჯოხეთში მოვხვდე, იქ პაპებისა და ჰერცოგების საზოგადოებით დავტკბები, მაშინ ,როდესაც სამოთხეში მხოლოდ ღატაკები, ბერები და მოციქულები იქნებიან. |
|||
* ბედი ჩვენი საქმეების მხოლოდ ნახევარს განაგებს, მეორე ნახევარს კი იგი ადამიანებს ანდობს. |
|||
* ომი მაშინ იწყება, როცა ჩვენ გვსურს, მაგრამ არასდროს მთავრდება მაშინ, როცა ჩვენ ვთხოვთ. |
|||
* ისინი, ვინც საუბრობენ ჩვენს დროში გაძარცულსა და ჩაგრულ ხალხზე, მივლენ ერთ დასკვნამდე – ყოველივე იმის ბრალია, რომ სწორედ ასე იქცეოდნენ მათი მმართველები. |
|||
* იქ, სადაც დიდი სურვილია, დიდი სიძნელეები არ არსებობს. |
|||
* ადამიანი უფრო ჩქარა აწყენინებს იმას, ვინც უყვარს, ვიდრე იმას, ვისი შიშიც აქვს. |
|||
* ზიანი უნდა მიაყენო სწრაფად. რაც უფრო ნაკლებად გაანალიზებენ მას, მით უფრო ნაკლებია მისგან ზარალიც. |
|||
* სჯობს წააგო შენით, ვიდრო მოიგო სხვისით. |
|||
* როდესაც საქმე სამშობლოს ინტერესებს ეხება, თავი შეიკავეთ იმაზე მსჯელობისაგან სამართლიანია ეს გადაწყვეტილება თუ უსამართლო, ლმობიერია თუ სასტიკი, საქებია თუ საძრახისი; ანგარიში არ უნდა გავუწიოთ არავითარ თვალსაზრისს და მივიღოთ მხოლოდ ის გადაწყვეტილება, რომელიც ხელს უწყობს მისი არსებობისა და თავისუფლების შენარჩუნებას. |
|||
* ადამიანი მაშინ უშვებს შეცდომებს, როდესაც საკუთარ იმედებს ვერ საზღვრავს. |
|||
* ბედისწერა ჩვენი საქციელის ნახევარს განაგებს,ხოლო მეორე ნახევრის მართვას ჩვენ გვანდობს. |
|||
* იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება. |
* იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება. |
||
:<small>ჟურ. |
:<small>ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) – გვ. 112.</small> |
||
* ის ვისაც ყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც. |
* ის ვისაც ყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც. |
||
:<small>ჟურ. |
:<small>ჟურ. „არსენალი“; 30 სექტემბერი-13 ოქტომბერი, 2011; N20 (141) – გვ. 14.</small> |
||
* ყოველივე ის, რაც სასარგებლოა მტრისათვის, საზიანოე შენთვის. |
|||
* ყოველივე ის, რაც სასარგებლოა შენთვის, საზიანოა მტრისთვის. |
|||
* იმას, ვინც ომის დროს მოწინააღმდეგეს უფრო ფხიზლად ადევნებს თვალს და უფრო გულმოდგინედ წვრთნის თავის ლაშქარს, ნაკლები საფრთხე ემუქრება და შეუძლია გამარჯვების მეტი იმედი ჰქონდეს. |
|||
* ყველაზე კარგი ჩანაფიქრი ის ჩანაფიქრია, რომელიც მის ასრულებამდე დაფარული რჩება მტრისათვის. |
|||
* უნდა გქონდეს იმის უნარი, რომ ბრძოლის ველზე სწრაფად შეიცნო ხელსაყრელი ვითარება და დროულად ისარგებლო ამით. |
|||
* ძნელია მისი ძლევა, ვინც მტრის ძალებსაც კარგად იცნობს და თავის ძალებსაც. |
|||
* მოლაშქრეთა სიმამაცე უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე მათი სიმრავლე, მაგრამ ხელსაყრელი პოზიცია ზოგჯერ სიმამაცეზე უფრო სასარგებლოა და მომგებიანია. |
|||
* ვინც უთავბოლოდ მისდევს უკუქცეულ მტერს, მხოლოდ იმას ილტვის, რომ მძლეველიდან ძლეულად იქცეს. |
|||
* ვინც ჯარის მომარაგებაზე არ ზრუნავს, მანამდე დამარცხდება, სანამ ხმალს იშიშვლებს. |
|||
* უნდა შეგეძლოს გადაწყვეტილების შეცვლა, თუკი ამჩნევ, რომ მოწინააღმდეგემ გამოიცნო იგი. |
|||
* ჭკუათხელი კაცი რომ საქმეს წამოიწყებს, წინასწარ ტკბება წარმატების იმედით და ამ სიტკბოებაში გარეულ შხამს კი ვერ ამჩნევს. |
|||
* კაცთა ყოველგვარ მტრობას შიში ან სიძულვილი უდევს საფუძვლად. |
|||
* ქვეყანა ვერ ითმენს გაპარტახებას მთავრის მოხელეთაგან. |
|||
* ყველანაირი სახელმწიფოს – მემკვიდრეობითის, შერეულისა თუ ახლის ძალაუფლების საფუძველი ყოველთვის იყო კარგი კანონები და საუკეთესო ჯარი. |
|||
* მმართველის ჭკუაზე იმის მიხედვით მსჯელობენ, თუ ვინ ჰყავს მას თავის გარემოცვაში. |
|||
* გონებრივი უნარის მიხედვით ადამიანები შეიძლება სამ ჯგუფად დაყოთ: ზოგს ყველაფერი თავისით ესმის; სხვები მხოლოდ ახსნა-განმარტების შედეგად ახერხებენ გაგებას; დანარჩენნი კი ვერც თავისი და ვერც სხვების ახსნა-განმარტების მეშვეობით ვერას ხვდებიან. პირველნი უწარჩინებულესნი არიან, მეორენი – წარჩინებულნი, მესამენი – ფუჭნი. |
|||
* ძალაუფლება მისი ბოროტად გამოყენების გარეშე მთელ თავის მომხიბლელობას კარგავს. |
* ძალაუფლება მისი ბოროტად გამოყენების გარეშე მთელ თავის მომხიბლელობას კარგავს. |
||
:<small>„მთავარი“ (1532).</small>: |
|||
''<small>ლიტ.ნიკოლო მაკიაველი მთავარი 1532.</small>'' |
|||
ხაზი 110: | ხაზი 24: | ||
== გამოყენებული ლიტერატურა == |
== გამოყენებული ლიტერატურა == |
||
*''ნიკოლო მაკიაველი'' - „მთავარი“ |
*''ნიკოლო მაკიაველი'' - „მთავარი“. |
||
{{DEFAULTSORT:მაკიაველი, ნიკოლო}} |
{{DEFAULTSORT:მაკიაველი, ნიკოლო}} |
17:05, 29 ივლისი 2012-ის ვერსია
ნიკოლო დი ბერნარდო მაკიაველი (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli; დ. 3 მაისი 1469, ფლორენცია – გ. 21 ივნისი 1527, ფლორენცია) - რენესანსის დროინდელი იტალიელი პოლიტიკური მოაზროვნე, ისტორიკოსი, სამხედრო თეორეტიკოსი, დიპლომატი, ფილოსოფოსი, მწერალი და ჰუმანისტი.
- მიზანი ამართლებს საშუალებას.
- იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება.
- ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) – გვ. 112.
- ის ვისაც ყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც.
- ჟურ. „არსენალი“; 30 სექტემბერი-13 ოქტომბერი, 2011; N20 (141) – გვ. 14.
- ძალაუფლება მისი ბოროტად გამოყენების გარეშე მთელ თავის მომხიბლელობას კარგავს.
- „მთავარი“ (1532).:
გამოყენებული ლიტერატურა
- ნიკოლო მაკიაველი - „მთავარი“.