ვიქტორ ჰიუგო: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ r2.7.2) (ბოტის დამატება: li:Victor Hugo |
მ ბოტის დამატება: ko:빅토르 위고 |
||
ხაზი 73: | ხაზი 73: | ||
[[it:Victor Hugo]] |
[[it:Victor Hugo]] |
||
[[ja:ヴィクトル・ユゴー]] |
[[ja:ヴィクトル・ユゴー]] |
||
[[ko:빅토르 위고]] |
|||
[[li:Victor Hugo]] |
[[li:Victor Hugo]] |
||
[[lt:Viktoras Hugo]] |
[[lt:Viktoras Hugo]] |
07:39, 22 ოქტომბერი 2012-ის ვერსია
ვიქტორ ჰიუგო (Victor Hugo, 1802, 26 თებერვალი, ბეზანსონი - 1885, 22 მაისი, პარიზი) ფრანგი რომანტიკოსი მწერალი, პოეტი, დრამატურგი.
- ბრძოლა იწყება გამარჯვების შემდეგ.
- ადამიანის გონებას სამი, ყველაფრის ამომხსნელი, გასაღები აქვს: ცოდნა. აზრი, წარმოსახვა, – ყველაფერი ამათშია.
- ვინც საყანედ ამზადებს ჭაობიან ნიადაგს, უნდა მიეჩვიოს მის გარშემო ბაყაყების ყიყინს.
- ვინც ძერას დაშავებული ფრთა მოურჩინა, ის აგებს პასუხს მისი კლანჭების მოქმედებაზეც.
- უზენაესი სამსჯავრო – სინდისის სამსჯავროა.
- სიყვარულია, როცა ორი ერთარსებად შეერთდება მამაკაცი და ქალი ანგელოზად იქცევა. სიყვარული ზეცაა.
- ხალხის სიდიადე სულაც არ იზომება მისი რაოდენობით.
- სიზარმაცე დედაა, რომელსაც ჰყავს ვაჟი – ქურდობა და ქალიშვილი – შიმშილი.
- მინდა ვიყო სახელოვანი-ეს ბედნიერებაა; მაგრამ როდესაც მინდა სასარგებლო ვიყო, ეს – მოვალეობაა.
- ოპტიმისტია ის, ვინც მომხრეა იმ მოძღვრებისა, რომ შავი იმავდროულად თეთრიცაა.
- სიკვდილი მარადისობისაგან მონიჭებული თავისუფლებაა.
- პროგრესის უხეშობას რევოლუციას უწოდებენ: დამთავრდება მოძრაობა და ყველასათვის ცხადი ხდება, რომ ადამიანმა წინ წაიწია, თუმცა კარგი მათრახიც მოხვდა.
- ადამიანთა უმრავლესობა ეძებს მეგობართა წრეს, სადაც მას მოუსმენენ და არა ისეთს, მან რომ მოუსმინოს.
- ჟურ. თბილისელები; 9-15 აგვისტო, 2010; N32 (502) – გვ. 104.