სერგეი ესენინი

სერგეი ესენინი

სერგეი ალექსანდრეს ძე ესენინი (რუს. Сергей Александрович Есенин)(* 21 სექტემბერი/3 ოქტომბერი, 1895, სოფელი კონსტანტინოვო, რიაზანის გუბერნია ― † 28 დეკემბერი 1925, ლენინგრადი, დაკრძალულია მოსკოვში) — რუსი პოეტი-იმაჟინისტი. აისედორა დუნკანის მეუღლე.

	ვინ ვარ? რა ვარ? მხოლოდ მეოცნებე, დილის ციალის სხივი ვარ ბნელეთში, მე ეს ცხოვრება გავნვლე სხვათა შორის, მაგრამ მეგობრებთან ერთად მიწაზე.
	Кто я? Что я? Только лишь мечтатель, Синь очей утративший во мгле, Эту жизнь прожил я словно кстати, Заодно с другими на земле.

  ციტატის წყარო: „ვინ ვარ მე, რა ვარ მე, მხოლოდ მეოცნებე“

	და თუნდ იცხოვრონ ვნებით მონებმა, საძულველია ვნება ჩემი სულისთვის.
	И пусть живут рабы страстей — Противна страсть душе моей

	ცოცხალი დარჩება მხოლოდ პროტესტი, დუმან ისინი, ვისაც საფლავზე ადგას ქვა და ჯვარი.
	В живом остаётся протест. Молчат только те – на погостах, На ком крепкий камень и крест.

	სამოთხე და ჯოჯოხეთი რომ არ არსებულიყო, ადამიანი გამოიგონებდა მას.
	Если б не было ада и рая, Их бы выдумал сам человек.

	ჩვენთვის პირობითი გახდა გმირი, ჩვენ გვიყვარს ის, ვინც ატარებს შავ ნიღაბს.
	Для нас условен стал герой, Мы любим тех, что в черных масках…

	იცხოვრე ისე, თითქოს ახლავე უნდა მოკვდე, რადგან ეს არის საუკეთესო სწრაფვა ჭეშმარიტებისკენ. ბედნიერება ბედია უბედურისა, უბედურება ბედია ბედნიერისა. არავის სულს არ შეუძლია არ გრძნობდეს საკუთარ წამებას, ხოლო ჩემი წამება შენი მწუხარებაა, შენი მწუხარება კი ჩემი ტანჯვა.
	Живи так, как будто сейчас должен умереть, ибо это есть лучшее стремление к Истине. Счастье — удел несчастных, несчастье — удел счастливых. Ничья душа не может не чувствовать своих страданий, а мои муки — твоя печаль, твоя печаль — мои терзанья…

	ძლიერ მიყვარს ამ ქვეყნად ის, რაც სულიერს ასისხლხორციელებს.
	Слишком я любил на этом свете Все, что душу облекает в плоть.

	სიყვარულისგან არ თხოულობენ გირაოს.
	От любви не требуют поруки.

Wikipedia

ვიკიპედიაში არის სტატია: სერგეი ესენინი