ნიკოლო მაკიაველი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ვიკიციტატიდან
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 9: ხაზი 9:
| ორიგინალი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = „მთავარი“ (1513), ორიგინალი სათაური (იტალ.): Il Principe (დაწერილია 1505).
| დამოწმება = „მთავარი“ (1513), ორიგინალი სათაური (იტალ.): Il Principe (დაწერილია 1505).
}}
{{Q
| ციტატა = იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება.
| ავტორი =
| კომენტარი =
| ორიგინალი =
| დამოწმება = ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.
}}
}}


* იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება.
:<small>ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.</small>


* ის ვისაც ჰყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც.
* ის ვისაც ჰყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც.

16:39, 10 სექტემბერი 2014-ის ვერსია

ნიკოლო მაკიაველი

ნიკოლო დი ბერნარდო მაკიაველი (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli; დ. 3 მაისი 1469, ფლორენცია – გ. 21 ივნისი 1527, ფლორენცია) — რენესანსის დროინდელი იტალიელი პოლიტიკური მოაზროვნე, ისტორიკოსი, სამხედრო თეორეტიკოსი, დიპლომატი, ფილოსოფოსი, მწერალი და ჰუმანისტი.

  •  

მიზანი ამართლებს საშუალებას.

  ციტატის წყარო: „მთავარი“ (1513), ორიგინალი სათაური (იტალ.): Il Principe (დაწერილია 1505).

  •  

იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება.

  ციტატის წყარო: ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.


  • ის ვისაც ჰყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც.
ჟურ. „არსენალი“; 30 სექტემბერი-13 ოქტომბერი, 2011; N20 (141) — გვ. 14.
  • გონებრივი უნარის მიხედვით ადამიანები შეიძლება სამ ჯგუფად დაყოთ: ზოგს ყველაფერი თავისით ესმის; სხვები მხოლოდ ახსნა-განმარტების შედეგად ახერხებენ გაგებას; დანარჩენნი კი ვერც თავისი და ვერც სხვების ახსნა-განმარტების მეშვეობით ვერას ხვდებიან. პირველნი უწარჩინებულესნი არიან, მეორენი – წარჩინებულნი, მესამენი – ფუჭნი.
ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.
  • ყველანაირი სახელმწიფოს – მემკვიდრეობითის, შერეულისა თუ ახლის ძალაუფლების საფუძველი ყოველთვის იყო კარგი კანონები და საუკეთესო ჯარი.
ჟურ. „თბილისელები“; 20-27 აპრილი, 2010; N16 (486) — გვ. 112.
  • არ არის აუცილებელი, ხელისუფალი ყველა კეთილ თვისებას ფლობდეს, მაგრამ არის პირდაპირი აუცილებლობა იმისა, რომ მათ მფლობელად გამოიყურებოდეს.
ჟურ. „თბილისელები“; 12-19 აპრილი, 2010; N15 (485) — გვ. 113.
  • ვერავინ ვერ იქნება თავისუფალი, მანამ, სანამ ყველა არ გათავისუფლდება.
ჟურ. „თბილისელები“; 12-19 აპრილი, 2010; N15 (485) — გვ. 113.
  • როდესაც საქმე სამშობლოს ინტერესებს ეხება, თავი შეიკავეთ იმაზე მსჯელობისაგან სამართლიანია ეს გადაწყვეტილება თუ უსამართლო, ლმობიერია თუ სასტიკი, საქებია თუ საძრახისი; ანგარიში არ უნდა გავუწიოთ არავითარ თვალსაზრისს და მივიღოთ მხოლოდ ის გადაწყვეტილება, რომელიც ხელს უწყობს მისი არსებობისა და თავისუფლების შენარჩუნებას
„მთავარი“ (1532).:


გამოყენებული ლიტერატურა

  • ნიკოლო მაკიაველი - „მთავარი“.