მარკუს ავრელიუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 18: | ხაზი 18: | ||
*გახსოვდეს, აზრის შეცვლა და ისეთი მოქმედება, რაც შენს შეცდომას გამოასწორებს, უფრო შეჰფერის თავისუფლებას, ვიდრე შეცდომის ჯიუტად დაცვა. |
*გახსოვდეს, აზრის შეცვლა და ისეთი მოქმედება, რაც შენს შეცდომას გამოასწორებს, უფრო შეჰფერის თავისუფლებას, ვიდრე შეცდომის ჯიუტად დაცვა. |
||
*მოღალატეა, ვინც გაურბის თავის მბრძანებელს. მბრძანებელი კი კანონია, ხოლო მოღალატე - მისი დამრღვევი. მაგრამ ვინც ძრწის, დრტვინავს ანდა მრისხანებს, - არ იღებს მას, რაც იყო, არის ან უნდა მოხდეს, თანახმად კოსმიური წესრიგისა, რასაც აწესებს ყოვლისგამრიგე, ანუ კანონი, თავთავის მისაგებელს რომ მიაგებს ყველას და ყველაფერს. მაშასადამე, მოღალატეა ისიც, ვინც დრტვინავს, ძრწის ან მრისხანებს. |
|||
*სისრულე ზნეობისა იმაშია, რომ ყოველი დღე ისე გაატარო, ვითომაც უკანასკნელი დღეა: აუმღვრევლად, შეუშინებლად და მოუტყუებლად. |
*სისრულე ზნეობისა იმაშია, რომ ყოველი დღე ისე გაატარო, ვითომაც უკანასკნელი დღეა: აუმღვრევლად, შეუშინებლად და მოუტყუებლად. |
||
21:09, 12 სექტემბერი 2008-ის ვერსია
იმპერატორი კეისარი მარკუს ავრელიუს ანტონინუს ავგუსტუსი (ლათ. MARCVS ANNIVS VERVS AVRELIVS CAESAR AVGVSTI PII FILIVS) (121 - 180) რომის იმპერატორი 161 წლიდან თავის გარდაცვალებამდე.
- შეუძლებელის მიღწევის მცდელობა სიგიჟეა.
- ყველაზე საზიზღარი სახეობა სიმხდალისა-ეს არის საკუთარი თავის შებრალება.
- შეუძლებელია წარსულის წართმევა, რადგან იგი უკვე აღარაა და მომავლის, იგი ჯერ არაა.
- შენ შეიძლება შეუძლებელი შესძლო, მაგრამ ვერ შესძლებ მათ მოქცევას სიკეთისაკენ.
- გახსოვდეს, აზრის შეცვლა და ისეთი მოქმედება, რაც შენს შეცდომას გამოასწორებს, უფრო შეჰფერის თავისუფლებას, ვიდრე შეცდომის ჯიუტად დაცვა.
- მოღალატეა, ვინც გაურბის თავის მბრძანებელს. მბრძანებელი კი კანონია, ხოლო მოღალატე - მისი დამრღვევი. მაგრამ ვინც ძრწის, დრტვინავს ანდა მრისხანებს, - არ იღებს მას, რაც იყო, არის ან უნდა მოხდეს, თანახმად კოსმიური წესრიგისა, რასაც აწესებს ყოვლისგამრიგე, ანუ კანონი, თავთავის მისაგებელს რომ მიაგებს ყველას და ყველაფერს. მაშასადამე, მოღალატეა ისიც, ვინც დრტვინავს, ძრწის ან მრისხანებს.
- სისრულე ზნეობისა იმაშია, რომ ყოველი დღე ისე გაატარო, ვითომაც უკანასკნელი დღეა: აუმღვრევლად, შეუშინებლად და მოუტყუებლად.