ნიკოლო მაკიაველი: განსხვავება გადახედვებს შორის
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 16: | ხაზი 16: | ||
| ორიგინალი = |
| ორიგინალი = |
||
| დამოწმება = ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112. |
| დამოწმება = ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112. |
||
}} |
|||
{{Q |
|||
⚫ | |||
| ავტორი = |
|||
| კომენტარი = |
|||
| ორიგინალი = |
|||
⚫ | |||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
* გონებრივი უნარის მიხედვით ადამიანები შეიძლება სამ ჯგუფად დაყოთ: ზოგს ყველაფერი თავისით ესმის; სხვები მხოლოდ ახსნა-განმარტების შედეგად ახერხებენ გაგებას; დანარჩენნი კი ვერც თავისი და ვერც სხვების ახსნა-განმარტების მეშვეობით ვერას ხვდებიან. პირველნი უწარჩინებულესნი არიან, მეორენი – წარჩინებულნი, მესამენი – ფუჭნი. |
* გონებრივი უნარის მიხედვით ადამიანები შეიძლება სამ ჯგუფად დაყოთ: ზოგს ყველაფერი თავისით ესმის; სხვები მხოლოდ ახსნა-განმარტების შედეგად ახერხებენ გაგებას; დანარჩენნი კი ვერც თავისი და ვერც სხვების ახსნა-განმარტების მეშვეობით ვერას ხვდებიან. პირველნი უწარჩინებულესნი არიან, მეორენი – წარჩინებულნი, მესამენი – ფუჭნი. |
16:44, 10 სექტემბერი 2014-ის ვერსია
ნიკოლო დი ბერნარდო მაკიაველი (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli; დ. 3 მაისი 1469, ფლორენცია – გ. 21 ივნისი 1527, ფლორენცია) — რენესანსის დროინდელი იტალიელი პოლიტიკური მოაზროვნე, ისტორიკოსი, სამხედრო თეორეტიკოსი, დიპლომატი, ფილოსოფოსი, მწერალი და ჰუმანისტი.
მიზანი ამართლებს საშუალებას. |
ციტატის წყარო: „მთავარი“ (1513), ორიგინალი სათაური (იტალ.): Il Principe (დაწერილია 1505).
იმ იმედით, რომ ახალი მმართველი უკეთესი აღმოჩნდება, ხალხი სიამოვნებით აჯანყდება ძველის წინააღმდეგ, მაგრამ მალე გამოცდილებით რწმუნდება, რომ შეცდნენ, რადგან ახალი მმართველი ძველზე უარესი აღმოჩნდება. |
ციტატის წყარო: ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.
ის ვისაც ჰყავს ძლიერი ჯარი, ადვილად იშოვის ძლიერ მოკავშირესაც. |
ციტატის წყარო: ჟურ. „არსენალი“; 30 სექტემბერი-13 ოქტომბერი, 2011; N20 (141) — გვ. 14.
- გონებრივი უნარის მიხედვით ადამიანები შეიძლება სამ ჯგუფად დაყოთ: ზოგს ყველაფერი თავისით ესმის; სხვები მხოლოდ ახსნა-განმარტების შედეგად ახერხებენ გაგებას; დანარჩენნი კი ვერც თავისი და ვერც სხვების ახსნა-განმარტების მეშვეობით ვერას ხვდებიან. პირველნი უწარჩინებულესნი არიან, მეორენი – წარჩინებულნი, მესამენი – ფუჭნი.
- ჟურ. „თბილისელები“; 5-11 აპრილი, 2010; N14 (484) — გვ. 112.
- ყველანაირი სახელმწიფოს – მემკვიდრეობითის, შერეულისა თუ ახლის ძალაუფლების საფუძველი ყოველთვის იყო კარგი კანონები და საუკეთესო ჯარი.
- ჟურ. „თბილისელები“; 20-27 აპრილი, 2010; N16 (486) — გვ. 112.
- არ არის აუცილებელი, ხელისუფალი ყველა კეთილ თვისებას ფლობდეს, მაგრამ არის პირდაპირი აუცილებლობა იმისა, რომ მათ მფლობელად გამოიყურებოდეს.
- ჟურ. „თბილისელები“; 12-19 აპრილი, 2010; N15 (485) — გვ. 113.
- ვერავინ ვერ იქნება თავისუფალი, მანამ, სანამ ყველა არ გათავისუფლდება.
- ჟურ. „თბილისელები“; 12-19 აპრილი, 2010; N15 (485) — გვ. 113.
- როდესაც საქმე სამშობლოს ინტერესებს ეხება, თავი შეიკავეთ იმაზე მსჯელობისაგან სამართლიანია ეს გადაწყვეტილება თუ უსამართლო, ლმობიერია თუ სასტიკი, საქებია თუ საძრახისი; ანგარიში არ უნდა გავუწიოთ არავითარ თვალსაზრისს და მივიღოთ მხოლოდ ის გადაწყვეტილება, რომელიც ხელს უწყობს მისი არსებობისა და თავისუფლების შენარჩუნებას
- „მთავარი“ (1532).:
გამოყენებული ლიტერატურა
- ნიკოლო მაკიაველი - „მთავარი“.