შინაარსზე გადასვლა

გალაკტიონ ტაბიძე

ვიკიციტატიდან

გალაკტიონ ტაბიძე (დ. 17 ნოემბერი, 1891, ვანის რაიონის სოფ. ჭყვიში ― გ. 17 მარტი, 1959, თბილისი) — ქართველი პოეტი და საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს სახალხო პოეტი (1933), საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1944), XX საუკუნის ქართული პოეზიის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი.

ციტატები

[რედაქტირება]
  •  

დავდგეთ იქ, სადაც ქარიშხალია და სისხლიანი დგას ანგელოსი,
ახალ გრიგალებს ვწირავთ სიცოცხლეს ჩვენ, პოეტები საქართველოსი!..


  •  

უსიყვარულოდ .მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება სასიხარულოდ....
უსიყვარულოდ არ არსებობს არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს უსიყვარულოდ.


  •  

მძიმეა ტვირთი? მაშ სხვებმა ზიდონ...


  •  

თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა,
ვით დაჭრილ ირმების გუნდს - წყარო ანკარა...
დროშები ჩქარა!


  •  

ცვრიან ბალახზე თუ ფეხშიშველა
არ გავიარე - რაა მამული?!


  •  

ცარიელ სუფრაზე როდი ლოცულობენ.


  •  

ღამე ისე სდუმს, როგორც გატენილი თოფი.


  •  

ღამით მინდორზე სძოვს ცხენი, ფაფარი ჯაგებში ეჩრება.