თეთრი საყელო
თეთრი საყელო — ქართველი მწერლის, მიხეილ ჯავახიშვილის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაწარმოები.
ციტატები[რედაქტირება]
მაინც მშურს თქვენი ხევსურებო! ჰოი, ხირჩლებო, დათვებო, ჯურხებო, ნეტა თქვენ, რამეთუ ბავშვებივით გრწმენისთ.! ნეტა თქვენ, რამეთუ გული თქვენი უხავსოა და სული თქვენი უბზარი! ნეტავი თქვენ, ჩემო ძმადნაფიცოებო, რამეთუ თვალი თქვენი უჩინოა და ყური თქვენი უსმენო! |
ჩვენ ჭუჭყი გარედან გვაცხია, ქალაქელს კი შიგნიდან აქვ. სრუ მუდამ იმას გონობენ, ვინ მოვატყუვავ, ჩვენ ჯაბსაღნი დომნი ორთ, თქვენ კი დამპალი ეშმანი ხართ და სულიც და ხორციც დამპალი გაქვთ. |
მამაჩემი მიწას მოსწყდა და ქალაქს მიეკედლა. მეც მიწა ვიყავი და ისევ მიწას დაუბრუნდი. |
წაწლობა — უზენაესი ძმური სიყვარულის მკაცრი ადათი - დღესაც არ ვიცი, ველური თუ ზეკაცური, ღვთიური თუ სატანური. |
